عاشورا و قرآن

مکتب تربیتی عاشورا همواره پا برجای است و برای همگان پیام دارد.دوستداران اهل بیت(ع) و عاشقان امام حسین(ع)،پیوسته آن حضرت را الگو و سرمشق خود قرار می‌دهند و از ایشان درس زندگی می‌گیرند.عصر روز تاسوعا،لشکر عمر سعد به سوی خیمه‌های حسینی حمله ور شد و ...

  عرصه را بر یاران امام تنگ کرد.وقتی حضرت اباالفضل(ع)خبر هجوم دشمن را به برادرش داد، امام حسین(ع) فرمود:«به نزد اینها بازگرد و اگر می‌توانی از آنها مهلت بگیر؛تا امشب را به نماز و راز و نیاز با پروردگار بپردازیم،خدا می‌داند که من به نماز و تلاوت قرآن عشق می‌ورزم و دعا و استغفار را دوست دارم».1

عمر سعد پیشنهاد امام را پذیرفت و دستور عقب نشینی داد.

امام حسین(ع) و یاران باوفایش آن فرصت را غنیمت شمرده و شب پرماجرای عاشورا را در تاریخ ماندگار کردند و زیباترین صحنه‌ها را در آن به نمایش گذاشتند.در آن صحرای هولناک که هر لحظه احتمال حمله دشمن می‌رفت،عاشقان جان بر کف لشکر «توحید»،دور امام حلقه زدند و ضمن اعلام وفاداری خویش،آن شب را به راز و نیاز و تلاوت ایات الهی سپری کردند؛و بدین ترتیب،شبی با قرآن و محفل انس شهدای کربلا برگزار شد.به گونه‌ای که راوی می‌گوید:«آن شب،همچون کندوی زنبور عسل از خیمه‌های حسینی،تا پگاه صبح، صدای قرآن و مناجات به گوش می‌رسید».2

تلاوت قرآن آن قدر مهم است که امام حسین(ع) با آن همه عزت و اقتدار، برادرش رابه سوی دشمن می‌فرستد؛تا یک شب مهلت بگیرد، اما نه برای اندکی زنده ماندن،بلکه برای نماز و تلاوت قرآن.آری امام حسین(ع)عاشق نماز ،مأنوس با ایات الهی و اهل دعا و استغفار است و از راز و نیاز با خدا لذت می‌برد.بر رهروان راستین آن حضرت است که با پیروی و درس آموزی از مولای خود،در راه اقامه نماز و تلاوت قرآن تلاش نمایند و در راستای انس با ایات الهی برنامه‌ریزی کنند.

ایات الهی،ذکر خدا و یادآور اوست، بنابراین در مواقع حساس و مهم باید این ارتباط و انس بیشتر شود؛تا در برابر مشغله‌های زندگی، غفلت‌زدایی کند.از این رو،مشاهده می‌کنیم که حضرت سید الشهداء در شب عاشورا به قرآن روی می‌آورد و تلاوت ایات آن را مرهم دردها و بهترین همنشین آن لحظه‌ها معرفی می‌کند،و پس از شهادت نیز،بر سر نیزه،ندای قرآن سر می‌دهد.

شایسته است پیروان آن حضرت، همه به امام و مولای خود اقتدا کرده و همواره با قرآن مأنوس باشند، هرگز از تلاوت ایات الهی و تدبر در آن غفلت نکنند و در فراز و نشیب زندگی به قرآن پناه ببرند؛تا از اضطراب و آشفتگی در امان بمانند.3

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

1.بحارالانوار،ج 44، ص 391.

2.اللهوف علی قتلی الطفوف، فصل دوم،ص 132.

3.اذا التبست علیکم الامور کقطع اللّیل المظلم فعلیکم بالقرآن؛هر گاه حوادث زندگی همچون شب تاریک بر شما هجوم آورد به قرآن پناه ببرید.(بحارالانوار، ج 77، ص 136)